قیمت خانههای دهه ۳۰ در تهران
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۵۳۹۲۳
تحقیقات میدانی از بازار معاملات خرید و فروش واحدهای مسکونی با قدمت بیش از ۵۰ تا ۶۰ سال حکایت از آن دارد که هماکنون اگرچه تعداد این خانهها در پایتخت محدود است و در سالهای گذشته عمده آنها تخریب و نوسازی شده اما کماکان بهصورت محدود میتوان فایلهایی مربوط به فروش این واحدها را در بازار مسکن مشاهده کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بررسیهای «دنیایاقتصاد» نشان میدهد در حالی که حجم عرضه واحدهای مسکونی با قدمت بیش از ۵۰ سال در تهران و در مناطق مرکزی و تاریخی شهر محدود است اما هر از گاهی یک یا دو فایل فروش این گونه واحدها در بازار محلات قدیمی مشاهده میشود که متقاضیان میتوانند این خانهها را برای دو منظور عمده خریداری کنند.
برخی متقاضیان این واحدها مانند بخش عمدهای از خریداران واحدهای مسکونی قدیمیساز و کلنگی به دنبال خرید این خانهها برای تخریب و نوسازی هستند. در واقع این خانهها از سوی این افراد برای ساخت مجتمعهای آپارتمانی خریداری میشود و پس از تخریب و نوسازی ساخت پروژههای مسکونی، اداری یا تجاری در آنها آغاز میشود. با این حال با رواج تبدیل خانههای قدیمی و تاریخی به کافهرستورانها یا کافهگالریهای سنتی، برخی از متقاضیان این خانهها نیز افرادی هستند که قصد دارند پس از بازسازی این خانهها آنها را تبدیل به کافهرستوران و کافهگالری کنند.
در سالهای اخیر هر روز به تعداد خانههای تاریخی که پس از انجام عملیات بازسازی به کافهرستوران، کافهسینما و کافهگالری تبدیل شدهاند اضافه شده است. کانون تمرکز این خانهها یا کافهها نیز مناطق مرکزی شهر است که بافت تاریخی تهران قدیم محسوب میشود. مالکان و عرضهکنندگان این خانههای قدیمی در متن آگهی فروش این خانهها نیز با تاکید بر قابلیت تبدیل این خانههای قدیمی به انواع کافهرستورانها سعی میکنند جاذبه بیشتری برای فروش آنها ایجاد کنند.
با این حال، تحقیقات میدانی نشان میدهد خریداران این خانهها علاوه بر اینکه میتوانند آنها را تبدیل به کافهرستوران و... کنند، کماکان امکان تخریب و نوسازی آنها متناسب با کاربری زمین آن را دارند. در واقع خریداران متناسب با هدفی که از خرید این خانهها دارند میتوانند این خانهها را تبدیل به کافهرستوران کرده یا آن را تخریب و اقدام به آپارتمانسازی کنند.
با این حال، تاکید فروشندگان بر قابلیتهای کاربردی اینگونه املاک قدیمی در متن آگهیها امکان تبدیل آنها به کافه و رستوران سنتی است. برخی از فروشندگان این خانهها متناسب با هزینهای که خریدار در صورت تمایل باید برای بازسازی این خانهها پرداخت کند اقدام به تعیین قیمت فروش میکنند. در عمده موارد به دلیل عدمامکان استفاده از بنای موجود، خانهها به دلیل قدیمیساز و حتی مخروبه بودن آنها، تنها قیمت زمین از سوی فروشنده محاسبه و اعلام میشود اما در برخی دیگر که امکان بازسازی وجود دارد و بنا قابل بازسازی و استفاده مجدد است، قیمت فروش بالاتر تعیین میشود.
تحقیقات میدانی «دنیایاقتصاد» نشان میدهد هماکنون تعداد فایلهای فروش این خانهها در بازار مسکن مناطق تاریخی شهر تهران اندک است. با این حال، بنا بر اعلام فعالان بازار مسکن خانههای دهه ۳۰ شمسی در صورتی که بنای قابل استفاده و قابل بازسازی داشته باشند بهطور متوسط هماکنون مترمربعی ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان ارزش دارند. هر چند این رقم بهصورت متوسط و در میان فایلهایی که به تازگی به بازار عرضه شدهاند دیده میشود و حتی برخی فایلهای مشابه با قیمتهای بالاتر یا کمتر نیز وجود دارند که مالکان آنها، این خانهها را برای فروش به بازار عرضه کردهاند.
در یک نمونه از آگهیهای مربوط به فروش این خانهها، مالکی در یک محله قدیمی و تاریخی شهر تهران در مرکز پایتخت، در نزدیکی سفارت انگلیس، ملک خود را برای فروش به بازار عرضه کرده است. قیمت کل این ملک ۱۶ میلیارد تومان اعلام شده است. متراژ زمین این ملک که آگهی فروش آن طی چند روز اخیر در میان فایلهای فروش مسکن محلات قدیمی شهر تهران منتشر شده است ۳۱۰ مترمربع اعلام شده است. این ملک دارای بنایی ۷۵۰ مترمربعی و زمان ساخت آن مربوط به دهه ۳۰ است که بنا بر اعلام فرد آگهیدهنده یکی از کاربریهایی که خریدار میتواند برای آن در نظر داشته باشد تبدیل آن به کافهرستوران سنتی، کافهگالری یا بوتیک هتل است. با این حال، آگهیدهنده به «دنیایاقتصاد» اعلام کرد: در صورتی که خریداران اینگونه خانهها قصد تخریب و بازسازی و ساخت مجتمعهای جدید آپارتمانی در زمین این خانههای قدیمی و تاریخی داشته باشند نیز شهرداری متناسب با پهنهای که ملک در آن واقع شده است اقدام به صدور مجوز ساخت مسکونی، تجاری یا اداری میکند.
بنابراین نهتنها میتوان این خانههای قدیمی را بازسازی و بهصورت مجدد و در قالب کافهرستورانهای سنتی یا مراکز اقامتگاهی مورد استفاده قرار داد بلکه میتوان آنها را تخریب و نوسازی کرد. با این حال از آنجا که به تازگی با سهولت بیشتری امکان تغییر کاربری این خانهها به کافهرستورانهای سنتی وجود دارد فعالان بازار معاملات این خانهها توصیه میکنند خریداران این خانهها را تبدیل به آپارتمان نکنند و از آنها برای ایجاد یک کافهرستوران سنتی یا فضای اقامتگاهی استفاده کنند.
آنطور که آگهیدهنده ملک فروشی دهه ۳۰ به «دنیایاقتصاد» اعلام کرد، هماکنون با بودجه یک تا ۲ میلیارد تومانی میتوان املاک قدیمی مربوط به دهه ۳۰ که به لحاظ مشخصات سازهای بنای آنها مستحکم و قابل استفاده است را بازسازی و به یک کافهرستوران تبدیل کرد.
همچنین با هزینهای نزدیک به حدود ۴ تا ۵ میلیارد تومان نیز میتوان این خانهها را به اقامتگاهها و هتلهای کوچک سنتی تبدیل کرد. از جمله ویژگیهای دیگری که خانههای قدیمی ساخته شده در دهه ۳۰ دارند میتوان به سرداب، آبانبار و اندرونیها و بیرونیهای ساخته شده به سبک معماری ایرانی - اسلامی اشاره کرد که بازدید از این قسمتها برای مراجعهکنندگان از جذابیت زیادی برخوردار است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: کرونا دونالد ترامپ قیمت دلار پرسپولیس خانه قیمت دهه 30 خانه های قدیمی تخریب و نوسازی خانه ها دنیای اقتصاد کافه گالری رستوران ها هم اکنون دهه ۳۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۵۳۹۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرکت تانکوار شهرداری زاکانی علیه پارکهای قدیمی تهران؛ باز کردن باب «درختکشی» به چه قیمتی؟
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران میگوید: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است.با رفتارهای تهاجمی اینچنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمیکند.»
کسی نمیداند شهرداری تهران چه در سر دارد که هر روز شکایت و گله شهروندان رو به آسمان است، یک روز میخواهد در پارکهای تهران هتل بسازد، روز دیگر میخواهد در پارک قیطریه برای مردمی مسجد بسازد که همان مردم، در همان پارک بخاطر این تصمیم تجمع کردهاند، یک روز قراردادی پر ابهام با چینیها میبندد که برای تهران اتوبوس بیاورد و همان قرارداد صدای داد و فغان شورای شهریها را بلند میکند.
این روزها هم نوبت به پارک لاله رسیده است. مدتی است که در پارک لاله تهران، سمت غربی ایستگاه آتشنشانی و روبهروی خیابان پورسینا، حصارهایی نصب شده است. در روزهای اخیر هم کانکسهایی در محل مستقر شده و گویا همهچیز مهیای آغاز عملیات درختکشی و ساخت و ساز در پارک لاله است. این وضعیت باعث شد که هفته گذشته جمعی از شهروندان در این محل جمع شوند و به زاکانی اعتراض کنند.صحبت از ساخت یک فرهنگسرا در پارک لاله است.
در همین خصوص حسین آخانی، استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران دیروز، ۱۵ اردیبهشت شخصا به پارک لاله رفته و از نزدیک اوضاع این محوطه حصارکشی شده را بررسی کرده است.
این استاد دانشگاه میگوید: «روز شنبه ۱۵ اردیبهشت به پارک رفتم و با صحنههای نگران کنندهای مواجه شدم. اول آنکه بخشی از جنوب پارک در نزدیکی ایستگاه مترو تغییر کاربری داده شده است. آنچه از لابلای حصار دیده شد، گود برداری و ایجاد سازهای (شبیه دستشویی) به مساحت تقریبی حدود ۲۰۰-۵۰۰ متر مربع است. کمی دورتر در غرب آن، درست مجاور ایستگاه آتش نشانی و محلی که درختان انجیلی قرار دارند در چند هزار متر مربع حصار کشی شده است. علاوه بر انجیلی، درختان قدیمی تنومند و ارزشمند دیگری در این بخش پارک رویش دارد. درختان این بخش پارک به دلیل خاک باز، از شادابی و سلامت بیشتر برخوردار است و طبیعی است کوچکترین دستکاری در آن نباید صورت گیرد.»
آخانی با بیان اینکه در ۱۳ اردیبهشت امسال با آقای مهندس مختاری رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز تهران در خصوص دلیل این حصار کشی پرسیدم. ایشان به من قول دادند که آنجا هیچ درختی قطع نمیشود. ادامه میدهد: «در گفتوگوی دوباره خود با آقای مهندس مختاری متوجه شدم که ماجرا جدی است و برنامه تغییر آن محل برای اهداف فرهنگی وجود دارد. اگر چه ایشان مدعی عدم قطع درخت بود ولی تغییراتی که بناست انجام شود و روزنامه همشهری نیز به آن اشاره کرده است باعث تهدید این زیست بوم شهری و به مرور باعث خشک شده درختان خواهد شد.»
به گفته استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران، جنوب پارک لاله از نظر گونههای درختی متنوعترین و اتفاقا دارای گونههای بومی است و با توجه به انبوه درختان، سیمای جنگلی شمال کشور را در ذهن تداعی میکند. او معتقد است: «هر گونه تخریب، تغییر کاربری و حتی ایجاد آبنما و راه عبور و مرور به این زیست بوم شهری اشتباه و خطای نابخشودنی است.»
چرا پارک لاله مهم است؟
دکتر آخانی در برابر این پرسش که چرا پارک لاله اهمیت دارد و چرا باید نگران این بوستان باشیم، میگوید: «اول اینکه این پارک تنها فضای سبز مجاور بزرگترین و قدیمیترین دانشگاه کشور است. دانشگاهی که در قلب شهر تهران از داشتن یک کمپوس (فضای بیرونی) مناسب محروم است. این پارک تنها جایی است که دانشجویان میتوانند با دوستان خود در آنجا قدم بزنند و زیباترین خاطرات دوران تحصیل خود را بگذرانند. شک ندارم که هزاران دانشجو در همین پارک بزرگترین تصمیم خود را در فضای زیبای پارک برای تشکیل زندگی مشترک را گرفتهاند.»
این استاد دانشگاه ادامه میدهد: «آرزو داشتم که روزی پارک لاله را به باغ گیاهشناسی تبدیل کنم تا دانشگاهی باز باشد برای شهر تا کودکان، دانش آموزان و دانشجویان و مردم با دنیای گیاهان آشنا شوند. بعد از چندین سال مذاکره مفصل و جلسات متعدد، هیئت مدیره سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران - علیرغم موافقتهای اولیه - با آن مخالفت کرد. دلیل مخالفت این بود که این پارک قدیمی است و به هیچ عنوان نباید به آن دست زد! بعد توافق شد که باغ گیاهشناسی در دو سوی اتوبان چمران در مجاور برج میلاد و دانشگاه تهران ساخته شود. توافق انجام شد، تفاهم نامه امضا شد، شورا آن را مصوب کرد ولی به دلایل نامعلوم به مرحله اجرا نرسید.»
او ادامه میدهد: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است. در این پروژه که توسط اینجانب در دانشگاه تهران انجام شده است، بایستی بزودی با نصب پلاک، شامل نامهای علمی و فارسی و پراکنش در داخل پارک و با استفاده از کد QR ، علاقه مندان بتوانند اطلاعات دقیقتر شامل عکسهای دقیق و پراکنش آن را بدست آورند.»
آخانی اظهار میکند: «پارک لاله تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.»
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه به یاد میآورم در فروردین ۱۴۰۱، وقتی برای ایجاد موزه علم در زمینهای در اختیار دانشگاه تهران واقع در ملا صدرا چندین درخت سرو نقرهای آمریکایی - که ارزشهای اکولوژیک چندانی برای شهر ندارند - قطع شدند، آقای مختاری و ماموران شهرداری محکم جلوی آن ایستاد، میگوید: « آقای مختاری، به عنوان کسی که خود را حافظ درختان تهران میداند، و شورای شهر تهران وظیفه دارند جلوی این تغییر کاربری تحت هر عنوان و با هر هدفی بیایستد. با رفتارهای تهاجمی اینچنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمیکند.»
با این گلایهها و با توجه به اینکه هر دو اقدام ساخت مسجد و فرهنگسرا در بوستانهای قیطریه و لاله با اعتراض و تجمع شهروندان روبهرو شده،سوال اینجاست که شهرداری تهران برای کدام مردم و چه کسانی این بنا را میسازد؟ چرا شهرداری میخواهد با تانک از روی پارکهای تهران بگذرد؟ این همه لجبازی با مردم شهر چه هدفی را دنبال میکند؟ شهرداری که مردم با اقداماتش همراه نیستند، برخی از اعضای شورای شهرش جلسه سخنرانیاش را ترک میکنند و با اون همسو نیستند، چه هدفی دارد؟